Wil je jezelf even voorstellen? Wie ben je en wat doe je precies?
Hoi, mijn naam is Tibor Elferink. Ik doe verschillende dingen, waarbij muziek altijd mijn uitgangspunt én inspiratiebron is. Ik ben zelfstandig musicus, ik geef colleges jazzgeschiedenis voor stichting U3L (Universiteit voor de derde leeftijd), ik ben artistiek leider van het JazzArt Orchestra en ik zou dit jaar een nieuw Festival organiseren onder de naam Common Ground. Verder werk ik voor het ArtEZ Conservatorium in Zwolle als projectcoördinator en docent.

Hoe gaat het met je, in deze corona-tijd?
Het gaat goed met mij en mijn gezin. Vorig jaar zijn we binnen Zwolle verhuisd van Assendorp naar Westenholte waar onze kinderen ook al naar de Vrije School gingen. We hebben (vergeleken met Assendorp) een krankzinnig grote tuin en dat was vooral de afgelopen periode erg fijn. We leven veel meer buiten dan voorheen. Volgens planning zijn we eind maart begonnen met een aanbouw en renovatie van de hele benedenverdieping van ons huis. Je raadt het al, de aannemer had z’n auto nog niet geparkeerd of alles ging op slot vanwege de Corona uitbraak. Voor de bouw zelf had dat niet zoveel consequenties, alleen de combinatie verbouwing, 3 basisschool kinderen thuis onderwijs geven en online (thuis) werken is niet een heel gelukkige combi kwamen we achter. Aan de andere kant heb ik nu ook veel kunnen helpen bij de bouw. Super leerzaam en we konden daardoor kosten besparen (+ik ben een stuk gespierder!).

Welke invloed heeft de corona-crisis op je werk?
De corona-crisis heeft voor de cultuur sector ingrijpende consequenties. Ik zie wat het doet met vrienden en collega’s die in verschillende functies binnen deze sector aan het werk zijn. Ook voor mij heeft de Corona crisis gezorgd voor een abrupte stilstand. Concerten werden geannuleerd en de collegereeks die ik gaf in Enschede werd halverwege abrupt afgebroken. Een grote telleurstelling voor de cursisten, die nu in het duister tasten hoe het verder gaat met de boeiende geschiedenis van de jazzmuziek. Het nieuwe festival waar ik het over had was in een ver gevorderd stadium en zou dit najaar z’n eerste editie beleven. Samen met co-producente Nathalie Schaap en het bestuur hebben we besloten het festival een jaar door te schuiven. We zijn perfectionistisch en zo’n eerste editie wil je natuurlijk met volle overtuiging neerzetten.

Ook binnen ArtEZ moesten we op zoek naar nieuwe wegen. Onze studenten studeren ieder jaar af met een spetterend eindexamen concert in schouwburg Odeon of op een andere mooie locatie in de stad, uiteraard in aanwezigheid van veel publiek. Daarvoor moesten nu alternatieven worden bedacht. In samenwerking met Zwolse theaters is er een mooie vaiant bedacht waarbij studenten alsnog eindexamen konden doen voor een heel beperkt publiek dat vervolgens ook online werd gestreamd. Deze week studeerden twee studenten cum laude af! A.s. maandag mogen er nog twee studenten afstuderen.

Wat kunnen we leren van deze crisis, op zakelijk gebied?
Ik denk dat iedereen het er wel over eens is dat deze crisis binnen alle sectoren heeft geleid tot creatieve oplossingen, waar we ons met z’n allen zo flexibel mogelijk voor hebben ingespannen. Je zou dus kunnen stellen dat we tot meer in staat zijn dan we anders voor mogelijk hadden gehouden. Vooral online is er een slag gemaakt. Anderzijds moeten we ook erkennen dat de klap voor bepaalde (kwetsbare) sectoren hard is. Juist in deze tijd is samenwerking en elkaar hulp bieden ontzettend belangrijk. En dan bedoel ik niet alleen hulp aan sectoren waarin de waarde van een product of dienst direct op geld waardeerbaar is. Juist kunst, cultuur en onderwijs vormen samen het cement voor een goed functionerende samenleving, om maar even in termen van bouw te spreken. Het een kan dus niet zonder het ander.

Op welke manier inspireert deze crisissituatie je om in de toekomst zaken anders te doen?
Deze crisissituatie heeft voor mijn gevoel laten zien dat iedereen ondanks het vele online werken, lezen, luisteren, kijken en vergaderen een sterke behoefte blijft houden aan fysiek en ‘live’ contact. Dat is goed nieuws voor de podiumkunsten. De consequentie kan zijn dat ‘live’ dan wat kleinschaliger gaat worden, iets waar ik persoonlijk meer mee heb dan met grootschalige bijeenkomsten en evenementen. Ik hou van kleine zaaltjes, clubs en huiskamer concerten.

Heb je een mooie boodschap voor de lezer om mee af te sluiten?
Probeer de positieve kant te blijven zien en samen te werken, de krachten te bundelen. De mooiste dingen komen daaruit voort. Ik wens iedereen een goede gezondheid en inspiratie voor de komende tijd.